قل

/qel/

معنی انگلیسی:
say thou

لغت نامه دهخدا

قل. [ ق َل ل ] ( ع مص ) برداشتن. || بلند نمودن. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) دیوار کوتاه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). در اقرب الموارد به کسر قاف آمده است.

قل. [ ق ِل ل ] ( ع مص ) کم گردیدن. || کم شدن مال کسی. || لاغر وکوتاه شدن. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) هسته خرما یگانه رسته سست. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( بحرالجواهر ). || لرزه و فسره. ( اقرب الموارد ): اخذه قل ؛ ای رعدة. ( منتهی الارب ). || لرزه از خشم یا از طمع. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). ج ، قِلَل. ( منتهی الارب ). || دیوار کوتاه. ( اقرب الموارد ). || ( اِمص ) کمی. ( منتهی الارب ).

قل. [ ق ُل ل ] ( ع اِمص ) کمی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ضد کُثْر. ( اقرب الموارد ): الحمدﷲ علی القل و الکثر. ( منتهی الارب ). || ( ص ، اِ ) کم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). قلیل. ( اقرب الموارد ): ما له قل و لا کثر؛ نیست او را کم و بیش. ( منتهی الارب ). || اندک تر از چیزی. || رجل قل ؛ مرد تنها و بی کس. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || هوقل بن قل ؛ یعنی او و پدرش شناخته نیستند. ( اقرب الموارد ). || اسبی که رنگش بادامی و از موی یال تا دم او خطی سیاه بر پشتش باشد. ( غیاث اللغات ).

قل. [ ق ُ ] ( ترکی ، اِ ) دست. ( فرهنگ نظام ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) بنده عبد قل محمد ( عبد محمد ) .

فرهنگ معین

(ق ُ یا قِ لّ ) [ ع . ] (اِمص . ) ۱ - کمی . ۲ - تنگدستی .
(قُ ) [ ع . ] ۱ - (فع . ) فعل امر از «قول » بگو. ۲ - (اِ. ) قول ، گفتار.
( ~ . ) (اِصت . ) حبابی که بر اثر جوشیدن آب به سطح آید.

فرهنگ عمید

= * قل خوردن
* قل خوردن: (مصدر لازم ) [عامیانه] غلتیدن چیزی گرد و گلوله مانند بر روی زمین، غلت خوردن .
* قل دادن: (مصدر متعدی ) [عامیانه] غلتاندن چیزی گرد و گلوله مانند بر روی زمین، غلت دادن .
= قلیدن
* قل زدن: (مصدر لازم ) [عامیانه] جوشیدن آب یا مایع دیگر در دیگ یا در جایی که حباب هایی در سطح آن به حرکت آید.
قول، گفتار.
کمی، تنگدستی.

گویش مازنی

/ghal/ فلز قلع & روغن حیوان حرام گوشت

واژه نامه بختیاریکا

( قَل ) تکه؛ نصف

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی قُلْ: بگو
معنی قُلِ: بگو(در عباراتی نظیر "قُلِ ﭐللَّهُ " حرف لام به دلیل رسیدن ساکن به تشدید حرکت گرفته است)
معنی غِلٍّ: کینه و عداوت و خشم درونی و حسد-کینه و حسد ی که آدمی را وادار میکند به دیگران آزار برساند - خیانت (کلمه غل در اصل به معنای داخل شدن است )
معنی غَلَّ: خیانت کرد
معنی مَا یُبْدِئُ: به وجود نمی آورد - باعث بوجود آمدن (چیزی) برای اولین بار نمی گردد(منظور از عبارت "قُلْ جَاءَ ﭐلْحَقُّ ومَا یُبْدِئُ ﭐلْبَاطِلُ وَمَا یُعِیدُ "این است که :بعد از آمدن حق ، باطل امر جدیدی را اظهار نمیکند ، و امر باطلی که قبلا اظهار کرده و باطل شده ، با...
معنی مَا یُعِیدُ: بر نمی گرداند (منظور از عبارت "قُلْ جَاءَ ﭐلْحَقُّ ومَا یُبْدِئُ ﭐلْبَاطِلُ وَمَا یُعِیدُ "این است که :بعد از آمدن حق ، باطل امر جدیدی را اظهار نمیکند ، و امر باطلی که قبلا اظهار کرده و باطل شده ، بار دیگر اظهار و اعاده نمیکند ، و این تعبیر کنایه است...
معنی عَفْوَ: حد وسط و اعتدال - افزون برنیاز و قابل صرفنظر کردن (کلمه عفو به معنای آن است که به سوی چیزی خم شوی ، تا آن را بگیری ، این معنای اصلی کلمه است لیکن در معانی آمرزش ، و محو کردن اثر ، واسطه شدن در انفاق و رعایت حد وسط و اعتدال (درعبارت "خُذِ ﭐلْعَفْوَ...
معنی یَغْضُضْنَ: چشم فرو بندند - نظر کوتاه کنند (کلمه غض به معنای روی هم نهادن پلکهای چشم است و اگر در مورد صوت به کار رود به معنی آهسته کردن صداست در عبارتهای "قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَارِهِمْ "و"یَغْضُضْنَ" منظور این است که اگر بی اختیار و یا از ر...
معنی یَغُضُّواْ: چشم فرو بندند - نظر کوتاه کنند (کلمه غض به معنای روی هم نهادن پلکهای چشم است و اگر در مورد صوت به کار رود به معنی آهسته کردن صداست در عبارتهای "قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَارِهِمْ "و"یَغْضُضْنَ" منظور این است که اگر بی اختیار و یا از ر...
معنی لِزَاماً: لازم - ملازم - قرین و همراه (کلمه لزاما به معنای ملازمه باشد ، چون هر دو ، مصدر باب مفاعله ، یعنی لازم - یلازم است عبارت "قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ فَقَدْ کَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَکُونُ لِزَاماً " به این معنی است که :بگواگر دع...
معنی لَا تُؤْمِنُواْ: اطمینان نورزید - اعتماد نکنید-ایمان نیاورید(درعبارت "قُلْ ءَامِنُواْ بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُواْ إِنَّ ﭐلَّذِینَ أُوتُواْ ﭐلْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا یُتْلَیٰ عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّداً " چون شرط واقع شده برای جمله بعدی جزم گرفته (بگ...
ریشه کلمه:
قول (۱۷۲۲ بار)

دانشنامه عمومی

قل (الجزایر). قل ( به عربی: القل ) یک شهر تاریخی رومی - بربری در الجزایر است که در ناحیه قل واقع شده است. [ ۱] قل ۲۴ کیلومتر مربع مساحت و ۳۵٬۶۸۲ نفر جمعیت دارد.
عکس قل (الجزایر)عکس قل (الجزایر)عکس قل (الجزایر)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

گفتار حضرت محمد با مردم از طرف به طور مستقیم
که به طور کلی تحریف کامل سوره های قل دار قران یا همان فرقان است
قران نسخه اصل
فرقان نسخه باطل
جهت پی بردن تاریخ ادبیات ایران و همچنین قدمت و تاریخ پرافتخار ایرانیان رجوع شود به تا ریخ ادبیات ایران از دکتر آرتور کریستن سن . D. r. Artoor Crysten sen
تاریخ ادبیات ایران از دکتر ذبیح اله صفا
قُل =درزبان کهن لکی این کلمه به معنای پا به کارمی رود . و علاوه براین به ستون و پایه ی هرچیزی هم قُل می گویند .
قُل =ghol : پا ی انسان و پایه وستون هرچیزی
در لری به معنی پا
قول gholl در زبان کردی و ترکی به معنای بازو هست
معنای دیگر آن یکی از دو قلو یا چند قلوهاست.
اقا معنیـ فارسیـ شو میخوامـــــــــــــ
واژه قل
معادل ابجد 130
تعداد حروف 2
تلفظ qoll
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم مصدر ) [عربی: قلّ] [قدیمی]
مختصات ( ~ . ) ( اِصت . )
آواشناسی qel
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
منبع فرهنگ فارسی معین
قل. [ ق ُ ] ( ترکی ، اِ ) دست. ( فرهنگ نظام ) .
قُل از بیدگلی به فارسی میشه دست انداز به کاشونی میشه جسنا
به کردی به معنای پا هست
قُل میشه بگو
ولی قَلَّ میشه کم شدن
قُل در کردی جنوبی به چم�پا، پایه�ودیگر چیزهای ستونی بکار میرود.
بگو
به عربی=بگو
کم و اندک
قَلَّ:کَم شُد.
گفتار
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٨)

بپرس