قفینا

[ویکی الکتاب] معنی قَفَّیْنَا: به دنبال ... پی در پی فرستادیم(کلمه تقفیه که مصدر فعل قفینا است ، به معنای این است که چیزی را به طور مستمر دنبال چیزی دیگر قرار دهی ، و به همین جهت آخرهای شعر را قافیه شعر میگویند ، چون همه شعرها به دنبال شعر اول و از نظر قیافه و وزن تابع آن هستند )
ریشه کلمه:
قفو (۵ بار)

«قَفَّینَا» از مادّه «قفا» به معنای پشت است، و «قافیه» را از این رو قافیه می گویند که قسمت های آخر شعر «مشابه یکدیگر و پشت سر هم» قرار می گیرد، و در جمله فوق، منظور این است که: پیامبران با آهنگی یکسان و یکنواخت، و اهدافی هماهنگ، یکی بعد از دیگری، قدم به عرصه وجود گذاشتند، و تعلیمات یکدیگر را تأیید و تکمیل کردند، و در حقیقت این تعبیر، اشاره زیبایی به «توحید نبوت» است.
(بر وزن فلس) در پی آمدن. گویند:«قَفااَثَرَهُ قَفْواً: تَبَعَهُ» تَقِفْیَة تابع کردن و کسی را در پشت سر دیگری قراردادن است. اصل قفو از قفا(پشت گردن) است . به موسی کتاب دادیم و از پی او پیامبرانی فرستادیم. . طریقه‏ها و شریعتهاست. * . یعنی تبعیت و پیروی مکن از آنچه نمی‏دانی. معنی آیه در «فؤاد» گذشت.