قفیف

لغت نامه دهخدا

قفیف. [ ق َ ] ( ع ص ، اِ ) گیاه خشک. سبزی نیکو خشک. ( منتهی الارب ). یبیس احرار البقول و ذکورها.( اقرب الموارد ). || تره. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس