قفل راداری، یکی از ویژگی های بسیاری از سیستم های راداری است که به سیستم اجازه می دهد که به طور خودکار، یک هدف انتخاب شده را دنبال کند. قفل راداری نخستین بار در انگلستان، طراحی و ساخته شد اما نخستین استفاده عملیاتی آن توسط ایالات متحده آمریکا و بر روی رادار SCR - 584 انجام شد.
در دوران پس از جنگ جهانی دوم، این اصطلاح بیشتر در ارتباط با مفاهیم هدایت موشک مورد استفاده قرار گرفت. بسیاری از موشک های سطح به هوای مدرن از نوعی رادار نیمه فعال استفاده می کنند. در این موشک ها بخش جستجوگر موشک به بازتاب های رادار اصلی سکوی پرتاب وابسته است و برای ارائهٔ پیوستهٔ سیگنال راداری، بر روی هدف قفل می شود و آن را در طول پرواز موشک دنبال می کند. کشتی ها و موشک های سطح به هوا اغلب یک رادار آشکارساز اختصاصی برای این منظور دارند
. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر دوران پس از جنگ جهانی دوم، این اصطلاح بیشتر در ارتباط با مفاهیم هدایت موشک مورد استفاده قرار گرفت. بسیاری از موشک های سطح به هوای مدرن از نوعی رادار نیمه فعال استفاده می کنند. در این موشک ها بخش جستجوگر موشک به بازتاب های رادار اصلی سکوی پرتاب وابسته است و برای ارائهٔ پیوستهٔ سیگنال راداری، بر روی هدف قفل می شود و آن را در طول پرواز موشک دنبال می کند. کشتی ها و موشک های سطح به هوا اغلب یک رادار آشکارساز اختصاصی برای این منظور دارند
. [ ۱]
wiki: قفل راداری