قفطله

لغت نامه دهخدا

( قفطلة ) قفطلة. [ ق َ طَ ل َ ] ( ع مص ) ربودن. ( منتهی الارب ). اختطاف : قفطله من بین یدی ؛ اختطفه. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس