قفاگاه. [ ق َ ] ( اِ مرکب ) آنقدر موضع از پس سر که قفا در آن واقع شود. ( آنندراج ) : پشت چو کیمخت سزای درفش چرم قفاگاه سزاوار کفش.میرخسرو ( در تعریف مغولان ، از آنندراج ).
