قعوطه

لغت نامه دهخدا

( قعوطة ) قعوطة. [ ق َع ْ وَ طَ ] ( ع مص ) ویران ساختن و در هم شکستن : قعوط القوم بیوتهم قعوطة؛ قوّضوها. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس