قعل

قعل. [ ق َ ] ( ع اِ ) چوبی که زیر شاخهای سبز رَز نهند. ( منتهی الارب ) . وآن را مشحط نامند. ( اقرب الموارد ) . || ( ص ) پستک زفت نافرجام. ( منتهی الارب ) . الرجل القصیر، و فی اللسان : الرجل القصیر المشئوم. ( اقرب الموارد ) .
منبع. لغت نامه دهخدا

صبر عقلایی صبر در اشتباه استدلالی طرف