قعران

لغت نامه دهخدا

قعران. [ ق َ ] ( ع ص ) ( اناء... )ظرفی که در آن چیزی به اندازه پوشش ته آن باشد. ( اقرب الموارد ). آوند که در تک آن چیزی اندک باشد. || آوند مغاک. ( آنندراج ). رجوع به قعری شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس