قعثره

لغت نامه دهخدا

( قعثرة ) قعثرة. [ ق َ ث َ رَ ] ( ع مص ) از بیخ برکندن چیزی را. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس