قعبول

لغت نامه دهخدا

قعبول. [ ق ُ ] ( ع اِ ) گیاهی است سپیدرنگ ، یا نوعی از سماروغ. ( منتهی الارب ). در لسان آمده است که گیاهی است سپید که با قارچ در بهار روید و آن را سرخ کرده و میپزند و میخورند. ( اقرب الموارد ). رجوع به قَعْبَل شود. || کاسه شیر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس