قعاره

لغت نامه دهخدا

( قعارة ) قعارة. [ ق َ رَ ] ( ع مص ) دورتک گردیدن. ( منتهی الارب ): قَعُرَ الماء قعارة؛ کان قعیراً. ( اقرب الموارد ). ژرف شدن.

پیشنهاد کاربران

بپرس