قطیات

لغت نامه دهخدا

قطیات. [ ق َ طَ ]( ع اِ ) ج ِ قطاة است. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). قطاة را گاهی به قطیات جمع بندند. ( اقرب الموارد ).

قطیات. [ ق ُ طَی ْ یا ] ( اِخ ) وادیی است. ( منتهی الارب ).

قطیات. [ ق ُ طَی ْ یا ] ( اِخ ) تپه هائی است از بنی جعفربن کلاب. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس