قطب راوندی سعید بن هبهالله

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] شیخ قطبالدین، ابوالحسن یا ابوالحسین، سعید بن عبدالله بن حسین بن هبة الله بن حسن راوندی کاشانی، عالم بزرگ، محدث، مفسر، متکلم، فقیه، فیلسوف و تاریخ دان بزرگ شیعه در قرن ششم هجری است.
بسیاری اوقات نیز او را به جدش نسبت داده و می گویند سعید بن هبة الله راوندی.
او در راوند کاشان به دنیا آمد. پدر و پدر بزرگ قطب راوندی از علمای بزرگ زمان خود بودند.
وی تحصیلات ابتدایی را نزد پدر خویش فرا گرفت. پس از آن در محضر درس شیخ ابوعلی طبرسی، عمادالدین طبری و سید مرتضی رازی بهره فراوان برد؛ سپس به شهر مقدس قم، حرم آل محد علیهم السلام، رهسپار شد تا از علمای آن دیار نیز بهره مند گردد و در مدتی کوتاه از چهره های سرشناس شیعه گردید.
شیخ قطب در آثار خود موضوعات متنوعی از علوم و معارف اسلامی را به بحث گرفته و در علم تفسیر، فقه، حدیث، فلسفه، کلام، تاریخ و دیگر موضوعات نوشتارهای فراوانی بر جای نهاده است. وی در نوشته هایش تمام جوانب موضوع را بررسی کرده و به نگاهی گذرا اکتفا نمی کند.
دیدگاه دیگران را - چه موافق و چه مخالف - به درستی نقل می کند و مانند انسانی که حق را برای حق می خواهد به کاوش در نظریات دیگران می پردازد. از این رو، کسانی که در صدد معرفی وی برآمده اند عباراتی را که دلالت بر بزرگی مقام و منزلت او دارد به کار برده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس