قطب الدین مبارکشاه

دانشنامه آزاد فارسی

قُطب الدّین مُبارَکشاه ( ـ۷۲۰ق)
آخرین شاهِ (حک: ۷۱۶ـ۷۲۰ق) سلسلۀ خلجیان هند. فرزند سوم سلطان علاءالدین خلجی بود و پس از سرکوب ملک کافور، وزیر پدرش، نایب السلطنۀ برادرش شهاب الدین عمر گردید و پس از کورکردن او، به سلطنت رسید. در اوایل، امرای معروف را ارتقا بخشید و کارهایی نمایان انجام داد. پس از اندکی، هندی تازه مسلمانی به نام خسروخان را به وزارت منصوب کرد و خود به لهو و لعب پرداخت و اموری را که پدرش ممنوع کرده بود، آزاد کرد. خسروخان مناطق جنوب و گجرات را مجدداً به قلمروی خلجیان بازگرداند. درپی این موفقیت ها، وزیر که مورد توجه خاص قطب الدین قرار گرفته بود، رقیبان خود را به صورت های مختلف از میدان بدر کرد و قدرت و مکنت تمام به دست آورد و سرانجام با قتل قطب الدین، خود با عنوان «ناصرالدین خسروشاه» بر تخت سلطنت دهلی نشست .

پیشنهاد کاربران

بپرس