قطب الدین لاهیج

لغت نامه دهخدا

قطب الدین لاهیجی. [ ق ُ بُدْ دی ن ِ ] ( اِخ ) محمدبن علی بن عبدالوهاب شریف دیلمی اشکوری. از علمای امامیه ٔقرن یازدهم هجری و از شاگردان میرداماد است. با شیخ حر عاملی همعصر بود. او راست : 1- ثمرة الفؤاد، در فقه ، نسخه ای از این کتاب که در زمان حیات مؤلف نوشته شده در کتابخانه رضویه مشهد موجود است. 2- رساله ای در علم مثال. 3- محبوب القلوب. سال وفات او به دست نیامد. ( الذریعه ج 5 ص 15 ) ( ریحانة الادب ج 3 ص 311 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس