قطب الدین عتیقی. [ ق ُ بُدْ دی ن ِ ع َ ] ( اِخ ) تبریزی. پدر جلال الدین عتیقی است. اشعاری دارد، او راست : من از این بار که رخ سوی سفر می آرم از دل و دیده خود خون جگرمی بارم جز خدا هیچکسی نیست که داند حالم همدمی نیست که باشد نفسی غمخوارم اندرین قافله کس نیست ز من سوخته تر بیم آن است که جان را به خدا بسپارم.