قطاط
لغت نامه دهخدا
قطاط. [ ق ِ ] ( ع اِ ) ج ِ قِطّ. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قِطّ شود. || مثال که بر آن قطع کنند. ( منتهی الارب ). المثال الذی یحذی علیه. ( اقرب الموارد ). || مدار سم ستور. || سخت برپیچیدگی و مرغولی موی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || سخت و شدید. ( اقرب الموارد ). || کرانه بالائین غار کوه. || کرانه کوه. || کرانه سنگ که گویا بریده شده است. ج ، اَقِطّة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
قطاط. [ ق َطْ طا ] ( ع ص ) مبالغه است از قَطّ. رجوع به قَطّ شود. ( اقرب الموارد ). خراط که حقه ساز است. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید