راه آهن حومه به راه آهنی گفته می شود که میان مرکز شهر و شهرک ها، مناطق اطراف و حومهٔ آن ساخته شده است. طول این راه آهن معمولاً تا ۱۵ کیلومتر بوده و سرعت قطار آن ۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است. استفاده کنندگان راه آهن حومه بیشتر افرادی هستند که محل کار آن ها در مرکز شهر و محل زندگیشان مناطق حومه است.
... [مشاهده متن کامل]
درواقع قطارهای حومه ای، قطارهایی هستند به منظور صرفه جویی در هزینه ها و همچنین به منظور کاهش آلودگی های ترافیکی و زیست محیطی برای دسترسی راحت تر ساکنان شهرهای حومهٔ یک کلان شهر به آن شهر، فعالیت می کنند.
هزینهٔ استفاده از قطارهای حومه ای، مشابه مترو و بسیار ارزان تر از قطارهای مسافرتی است. درواقع می توان قطارهای حومه ای را به متروی برون شهری با فاصلهٔ نسبتاً زیادتر تشبیه کرد.
خطوط حومه ای در ایران مدت زمان زیادی نیست که معرفی شده و به بهره برداری رسیده اند، اما در همین بازهٔ کوتاه با استقبال زیادی از سوی ساکنان حومه قرار گرفته اند.
تعریف قطارها و خطوط حومه ای در ایران نسبت به دیگر کشورها کمی متفاوت تر بیان می شود، چرا که قطارهای حومه ای در ایران صرفاً نه فقط برای اتصال شهرک ها و حومهٔ کلانشهر، بلکه برای اتصال شهرهای کوچک و بزرگ اطراف به کلان شهر نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
درحال حاضر خطوط حومه ای در ۶ ناحیهٔ کشور در حال بهره برداری هستند که عبارت اند از:
• تهران
• آذربایجان
• خراسان
• جنوب
• شمال
• جنوب شرق
ناحیهٔ تهران با بیشترین تعداد خطوط و قطارهای حومه ای، بیشترین مسافران حومه ای را دارد. خطوط این ناحیه دسترسی آسان تر ساکنان شهرهای اطراف تهران از ۴ استان را به پایتخت فراهم می کنند.
خطوط تهران شامل:
*خط حومه ای غرب و شمالغرب تهران، تحت عنوان کلی تهران - کرج - هشتگرد - قزوین توسط راه آهن معرفی شده است.
اما با توجه به اینکه ۲ مسیر دیگر مربوط به استان قزوین می باشند، در این مقاله خط هشتگرد و خط قزوین - تاکستان از هم جدا در نظر گرفته شده، چون عملا شرکت راه آهن حومه این دو خط را مجزا می داند.
در ناحیهٔ آذربایجان، ۲ خط حومه ای، کلانشهر تبریز را به جلفا و دانشگاه شهید مدنی متصل می کنند.
در این ناحیه، یک خط حومه ای سرخس را به کلانشهر مشهد متصل می کند و دارای دو قطار در یک مسیر است.
خطوط حومه ای جنوب، شهرهای اطراف کلانشهر اهواز را به آن و شهرهای دیگر خوزستان را به هم متصل می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
درواقع قطارهای حومه ای، قطارهایی هستند به منظور صرفه جویی در هزینه ها و همچنین به منظور کاهش آلودگی های ترافیکی و زیست محیطی برای دسترسی راحت تر ساکنان شهرهای حومهٔ یک کلان شهر به آن شهر، فعالیت می کنند.
هزینهٔ استفاده از قطارهای حومه ای، مشابه مترو و بسیار ارزان تر از قطارهای مسافرتی است. درواقع می توان قطارهای حومه ای را به متروی برون شهری با فاصلهٔ نسبتاً زیادتر تشبیه کرد.
خطوط حومه ای در ایران مدت زمان زیادی نیست که معرفی شده و به بهره برداری رسیده اند، اما در همین بازهٔ کوتاه با استقبال زیادی از سوی ساکنان حومه قرار گرفته اند.
تعریف قطارها و خطوط حومه ای در ایران نسبت به دیگر کشورها کمی متفاوت تر بیان می شود، چرا که قطارهای حومه ای در ایران صرفاً نه فقط برای اتصال شهرک ها و حومهٔ کلانشهر، بلکه برای اتصال شهرهای کوچک و بزرگ اطراف به کلان شهر نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
درحال حاضر خطوط حومه ای در ۶ ناحیهٔ کشور در حال بهره برداری هستند که عبارت اند از:
• تهران
• آذربایجان
• خراسان
• جنوب
• شمال
• جنوب شرق
ناحیهٔ تهران با بیشترین تعداد خطوط و قطارهای حومه ای، بیشترین مسافران حومه ای را دارد. خطوط این ناحیه دسترسی آسان تر ساکنان شهرهای اطراف تهران از ۴ استان را به پایتخت فراهم می کنند.
خطوط تهران شامل:
*خط حومه ای غرب و شمالغرب تهران، تحت عنوان کلی تهران - کرج - هشتگرد - قزوین توسط راه آهن معرفی شده است.
اما با توجه به اینکه ۲ مسیر دیگر مربوط به استان قزوین می باشند، در این مقاله خط هشتگرد و خط قزوین - تاکستان از هم جدا در نظر گرفته شده، چون عملا شرکت راه آهن حومه این دو خط را مجزا می داند.
در ناحیهٔ آذربایجان، ۲ خط حومه ای، کلانشهر تبریز را به جلفا و دانشگاه شهید مدنی متصل می کنند.
در این ناحیه، یک خط حومه ای سرخس را به کلانشهر مشهد متصل می کند و دارای دو قطار در یک مسیر است.
خطوط حومه ای جنوب، شهرهای اطراف کلانشهر اهواز را به آن و شهرهای دیگر خوزستان را به هم متصل می کنند.
