قطار شبانه لیسبون

مرسیه با انتشار این کتاب، وارد جرگه نویسندگان فلسفی شد و ۱٫۵ میلیون نسخه از این کتاب و ترجمه آن به ۱۵ زبان فروخته شده است. ترجمه فارسی این اثر نیز مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
این اثر توجه شمار قابل توجهی از منتقدان و مخاطب ها را برانگیخته است.
داستان این رمان، روایتی است از زندگی ریموند، معلمِ پنجاه و هفت سالهٔ مدرسه ای و متخصص زبان های باستانی از جمله یونانی، لاتین و عبری است، مردی که به آسایش پیش بینی پذیر زندگی ساده اش خو گرفته است؛ ناگهان در وسط کلاس درس، مدرسه را ترک می کند و تصمیم می گیرد به لیسبون برود تا رد پای یک نویسنده اسرارآمیز را پیدا کند. به تدریج عمیق تر غرق یادداشت ها و واکنش های نویسنده می شود؛ یادداشت هایی که دربارهٔ تجربیات اساسی و عمیق زندگی هستند. به علاوه با افراد بیشتری ملاقات می کند که به شدت تحت تأثیر آن فرد خارق العاده قرار داشته اند؛ افرادی که گاه به چشم یک پزشک، شاعر یا مبارز جنبش مقاومت علیه دیکتاتور به او می نگریسته اند. و. .
از درون مایه های اصلی این اثر می شود به مفهوم خودآگاهی، امکان درک و شناخت انسانی دیگر، و توانایی زبان در توصیف خودِ واقعی هر فرد اشاره کرد.
در نشست نقد و بررسی که به بهانه ترجمه این اثر به فارسی برگزار شد.
• سعید فیروزآبادی دربارهٔ رمان شبانه لیسبون گفت که در این رمان شهر لیسبون مقابل اصفهان قرار دارد. در واقع سفر به اصفهان، سفری خیالی است که نویسنده در این رمان از آن بهره می گیرد و نماد فرهنگ شرق است. شخصیت داستانی هر شب رؤیایی از اصفهان می بیند و با نشان دادن این تقابل های مکانی، مفاهیمی عمیق از جمله مفهوم متفاوت زندگی برای انسان ها، را نشان می دهد.
• همچنین بلقیس سلیمانی در بررسی اثر عنوان کرد؛ این کتاب قصه سفر در آفاق و انفس است و انسان در این رمان در پی مشخص کردن نسبت خود با جهان بیرون و درونش می رود. در واقع شخصیت اصلی این رمان در پی پاسخ به این سؤال است که اگر ما اکنون در موقعیت فرد دیگری در زندگی قرار داشتیم چه اتفاقی در زندگی و رفتارمان می افتاد.