قضیه متصله لزومیه موجبه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قضیه متصله لزومیه موجبه، به معنای قضیه شرطیه متصله دالّ بر ایجاب اتصال لزومی بین مقدم و تالی است.
قضیه متصله لزومیه به لحاظ کیفیتِ نسبت، به متصله لزومیه موجبه و سالبه تقسیم می شود.
توضیح اصطلاح
متصله لزومیه موجبه، به قضیه ای می گویند که در آن به نسبت ایجابی لزومی بین دو طرف قضیه حکم شده باشد، خواه مقدم و تالی در آن موجبه باشند یا سالبه یا مختلف. بنابراین، قضیه متصله لزومیه موجبه با توجه به ایجاب و سلب اجزا، چهار نوع است: ۱. متصله لزومیه موجبه با مقدم و تالی موجب، مانند: "اگر شخصیت ها اصلاح شوند کشور ترقی می کند". ۲. متصله لزومیه موجبه با مقدم و تالی سالب، مانند: "اگر کسی کمال کسب نکند از زندگی بهره نبرد". ۳. متصله لزومیه موجبه با مقدم موجب و تالی سالب، مانند: "اگر آفتاب طلوع کند ستارگان پیدا نباشند". ۴. متصله لزومیه موجبه با مقدم سالب و تالی موجب، مانند: "اگر باران نبارد کشاورزی تباه می گردد".
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق.• قطب الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.

پیشنهاد کاربران

بپرس