قضیه حملیه مهمله

[ویکی فقه] قضیه حملیه مهمله، به معنای قضیه دالّ بر ثبوت حکم برای افراد طبیعت موضوع بدون تصریح به کمّیّت افراد است.
قضیه به لحاظ تشخص و عدم تشخص موضوع بر چهار قسم است: شخصیه؛ طبیعیه؛ محصوره؛ مهمله. قضیه مهمله به قضیه حملیه مهمله و قضیه شرطیه مهمله تقسیم می شود. قضیه حملیه مهمله، قضیه ای است که مراد از موضوع افراد طبیعت است، ولی به کمیت افراد تصریح نشده است؛ که آیا بر تمام افراد حکم شده یا بر برخی از آنها، مانند: "انسان در زیان است".
حکم در قضایای مهمله
از قضیه مهمله هیچ استفاده نمی شود که آیا حکم مربوط به همه حالات ذهنی و خارجی، واحد و کثیر، و عام و خاص است، یا به بعضی از این حالات اختصاص دارد، یا مربوط به حالت معینی از این حالات است، یا مربوط به خود طبیعت است بدون آن که با هیچ حالتی قرین شده باشد. به همین جهت می گویند حکم در قضیه مهمله در نهایت ابهام است.
جایگاه قضایای مهمله در علوم
قضایای مهمله در علوم مورد استفاده و استدلال قرار نمی گیرند؛ زیرا آنها در حکم قضیه جزئیه اند، به این معنا که قدر مسلم در قضایای مهمله صدق به طور جزئیه است و صدق آنها بر کل، هر چند محتمل است ولی با صِرف احتمال نمی شود استدلال کرد.
اشکال و پاسخ
...