قضیب


معنی انگلیسی:
penis, phallus

لغت نامه دهخدا

قضیب. [ ق َ ] ( ع اِ ) شاخ درخت. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). الغصن المقطوع. ( اقرب الموارد ) :
نی گشته قضیب خیزرانیش
خیری شده رنگ ارغوانیش.
نظامی.
جمع آن قضبان به ضم قاف است ، و به کسر آن نیز لغتی است. ( اقرب الموارد ) ( بحرالجواهر ). || نره. || نره خر. || تازیانه. ( منتهی الارب ). || ناقه رام ناشده. || ( ص ) کمان از شاخ ساخته ، یا کمان شاخ ناشکافته. || شمشیر لطیف. || تیغ بران. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

قضیب. [ ق َ ] ( اِخ ) مردی است از بنی ضبه که برای هیچ چیز بیتابی و ناشکیبائی نمیکرد، و در صبر و بردباری به وی مثل زنند و گویند: هو اصبر من قضیب. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

قضیب. [ ق َ ] ( اِخ ) نام خرمافروشی است دربحرین که از شخصی زنبیلی خرما خرید و در آن بدره ای زر بود. آن شخص برای گرفتن بدره خود به وی مراجعه کرد و آن را پس گرفت و با خود کاردی داشت که اگر بدره را نیابد خود را بکشد. قضیب کارد را از وی گرفت و خود را به قتل رسانید. و عربها به وی مثل زنند و گویند: هو الهف من قضیب. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

قضیب. [ ق َ ]( اِخ ) نام وادیی است در سرزمین تهامه. ( معجم البلدان ). رودباری است به یمن یا به تهامة. ( منتهی الارب ).

قضیب. [ ق َ ] ( اِخ ) ( یوم الَ... ) روزی است تاریخی میان حارث و کنده که در وادی قضیب اتفاق افتاد. در این وادی اشعث بن قیس اسیر شده و درباره آن مثل زنند:سال قضیب بماء او حدید. رجوع به معجم البلدان شود.

فرهنگ فارسی

شاخه درخت، شاخه بریده شده، به معنی آلت تناسل مرد
( اسم ) ۱ - شاخه درخت شاخه نرم و تازه : می زعفری خور ز دست بتی که گویی قضیبی است از خیزران . ( منو چهری . د . ۲ ) ۶۲ - چوبدستی : و خیز ران سیمین در دست ناظران تا چون فرزند پدیدار شود قضیب بر طشت زنند تا آواز بگوش حکیمان رسد و طالع فرزند شاه بدست آورند ۳ - تازیانه ۴ - کمان ساخته از شاخه درخت ۶ - آلت تناسل مرد نره ( مطلقا ) ۷ - آلت تناسل خر نره خر جمع : قضبان .
روزی است تاریخی میان حارث و کنده که در وادی قضیب اتفاق افتاد .

فرهنگ معین

(قَ ض ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - شاخة درخت . ۲ - آلت مرد. ج . قضبان .

فرهنگ عمید

۱. (زیست شناسی ) آلت تناسلی مرد.
۲. [جمع: قضبان] شاخۀ درخت.
۳. شاخۀ بریده شده که به عنوان چوب دستی مورد استفاده قرار بگیرد.
۴. شمشیر.

جدول کلمات

شاخه

پیشنهاد کاربران

ام الخنابس. [ اُم ْ مُل ْ خ ُ ب ِ ] ( ع اِ مرکب ) نره. ( المرصع ) . آلت مرد.
نای روئین
مجازاً، آلت مردی :
نای روئین در آن قبیله نهاد.
سعدی
شرم مرد
بوق
به استعاره ، شرم مرد. ( یادداشت بخطمرحوم دهخدا ) :
پست نشسته تو در قبا و من اینجا
کرده رخم چون رکوک بوق چو آهن.
پسر رامی ( یادداشت بخط مؤلف ) .
زن پار او چون بیابد بوق
سر ز شادی کشد سوی عیوق.
منجیک ( از لغت فرس ص 419 ) .
گروگان
گروگان. [ گ ُ ] ( اِ ) آلت تناسل. ( برهان ) . قضیب. ( آنندراج ) . کیر و لند. ( جهانگیری ) . کیر. نره ٔ مرد که آلت تناسل باشد :
چیزی بر من نیست ز دو چیز عجب تر
هرچند عجبهای جهان است فراوان
...
[مشاهده متن کامل]

از پیر جهان گشته ٔ ناگشته مهذب
وز کودک می خورده ٔ ناخورده گروگان.
دهقان علی شطرنجی.
ای پسر تا به میان پای تو درنگرستم
جز بیک چشم گروگان بتو برنگرستم.
سوزنی ( از آنندراج ) .
ای که به یک تیز تو به نیمشب اندر
چشم گروگان خفته گردد بیدار.
سوزنی.
گروگان خوهی سرخ و مرغول رومه
بسختی چو خاره به تیزی چو خاده.
سوزنی.
من به کنجی در پست خفته بودم سرمست
در گروگان زده دست از برای جلقو.
سوزنی.

ایر. [ اَ ] ( اِ ) آلت تناسل. ( برهان ) .
حمدان
آلت مردانه
کیر
به فتح ق یعنی تازیانه.
به ضم ق یعنی آلت رجولیت.

بپرس