قضفه

لغت نامه دهخدا

( قضفة ) قضفة. [ ق ِ ض َ ف َ ] ( ع اِ ) پاره ریگ توده ازجای خود جداافتاده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

قضفة. [ ق َ ض َ ف َ ] ( ع اِ ) پاره ای از زمین درشت خمیده اندک دراز، یا پشته ای است که از یک سنگ نماید، یا آن چند پشته خرد است که آب در میانش در پست جای روان گردد، یا جایهای بلند است از سنگ و گل. ج ، قضیف ، قِضاف ، قَضْفان. || سنگ خوار یا مرغی است دیگر. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

پاره از زمین درشت خمیده اندک دراز یا پشته ایست که از یک سنگ نماید .

پیشنهاد کاربران

بپرس