[ویکی فقه] قضایای مظنون ثانوی، به معنای قضایای مستنتِج از مظنونات اوّلی بدیهی است.
هم چنان که قضایای یقینی بر دو قسم هستند: یقینی اوّلی و یقینی ثانوی، قضایای مظنونات نیز به دو قسم: مظنون اوّلی و مظنون ثانوی منقسم می شوند. و همان طور که قضایای یقینی ثانوی از قضایای یقینی اوّلی استنتاج می شوند، قضایای مظنون ثانوی نیز از مظنون اوّلی استنتاج می گردند. قضایای مظنون اولی، قضایایی هستند که صدق آن ها بر کذب شان ترجیح دارد و مقدمه قیاس خطابی واقع می شوند و نتیجه حاصل از آنها، قضایای مظنون ثانوی خواهد بود، مثل: "فلان کس دشمن من است" و "هر شخصی بر ضرر دشمن خود کار می کند"، پس: "فلان کس بر ضرر من کار می کند".
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است: • صدر، محمدباقر، الاسس المنطقیة للاستقراء.
هم چنان که قضایای یقینی بر دو قسم هستند: یقینی اوّلی و یقینی ثانوی، قضایای مظنونات نیز به دو قسم: مظنون اوّلی و مظنون ثانوی منقسم می شوند. و همان طور که قضایای یقینی ثانوی از قضایای یقینی اوّلی استنتاج می شوند، قضایای مظنون ثانوی نیز از مظنون اوّلی استنتاج می گردند. قضایای مظنون اولی، قضایایی هستند که صدق آن ها بر کذب شان ترجیح دارد و مقدمه قیاس خطابی واقع می شوند و نتیجه حاصل از آنها، قضایای مظنون ثانوی خواهد بود، مثل: "فلان کس دشمن من است" و "هر شخصی بر ضرر دشمن خود کار می کند"، پس: "فلان کس بر ضرر من کار می کند".
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است: • صدر، محمدباقر، الاسس المنطقیة للاستقراء.
wikifeqh: قضایای_مظنون_ثانوی