قصور زمان

[ویکی فقه] قصور زمان، تنگی وقت در بیان مقصود؛ یکی از اسباب ایجاز حذف را می گویند.
قصور زمان، یکی از اسباب ایجاز حذف است؛ به این معنا که زمان کوتاه باشد و وافی به طولانی کردن سخن نباشد؛ به طوری که اگر گوینده مشغول بیان محذوف شود، امر مهمی فوت خواهد شد.
مثال
این همان فایده باب تحذیر و اغرا است که هر دو در مثال ذیل جمع شده اند: (ناقة الله وسقیاها). که در تقدیر چنین است: «ذروا ناقة الله فلا تقربوها و الزموا سقیاها».