قصود

لغت نامه دهخدا

قصود. [ ق َ ] ( ع ص ) فربه سیمین : مخ قصود؛ مغز فربه سمین. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

( اسم ) صحت عزیمت باشد بر طلب حقیقت مقصود .

(قُ ) [ ع . ] (اِمص . ) صحت عزیمت باشد بر طلب حقیقت مقصود.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید