«قصهٔ دو ماهی» یا ترانهٔ دو ماهی، نام یک ترانه ایرانی است، با شعر شهیار قنبری، موسیقی بابک افشار، تنظیم واروژان و صدای گوگوش، که در بهار ۱۳۵۰ منتشر شد و از موفق ترین ترانه های گوگوش و از بهترین اشعار شهیار قنبری به حساب می آید . به باور بسیاری این ترانه سرآغاز ترانه سرایی نوین ایران است. داستان این ترانه که از زبان یک ماهی روایت می شود قصهٔ ماهی تنها مانده ای را ترسیم می کند که مرغ ماهی خوار جفتش را ربوده است و حالا نوبت خود اوست که طعمهٔ آن مرغ شود.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۳۴۹ محمود قربانی همسر نخست گوگوش برای بالا بردن محبوبیت او، سفارش ساخت دوازده ترانه را به گروه آهنگسازان مستقر استودیو طنین ( نظیر بابک افشار، اسفندیار منفردزاده، پرویز اتابکی و . . . ) می دهد و آنها اشعار شهیار قنبری را مبنا قرار می دهند. در اسفند ۱۳۴۹ اجرای اولیه ترانه قصه دو ماهی برای پخش در برنامه های نوروزی تلویزیون ضبط شد. سپس در بهار ۱۳۵۰ این ترانه مجدداً در استودیو ال کوردوبس که امکانات ضبط به روزتری نسبت به استودیو طنین داشت، ضبط شد. قصه دو ماهی نخستین ترانه ای است که در استودیو ال کوردوبس ضبط شد.
پس از ضبط، شرکت صفحه پرکنی «آهنگ روز» تمایلی به انتشار آن نشان نمی دهد و با این بهانه که «مردم از گوگوش چنین ترانه ای را انتظار ندارند» یا «این کار را باید به برنامه کودک رادیو سپرد» از انتشار آن سرباز می زند. سازندگان اثر پافشاری می کنند و تا بدان حد پیش می رود که پرداخت هزینه های زیان احتمالی صفحه را تقبل می کنند. درنهایت این فشارها نتیجه می دهد و ترانه در قالب صفحه ۴۵ دور منتشر شد.
قصه دو ماهی در بدو انتشار به یکی از پرفروش ترین آثار موسیقی روز بدل می شود. شهرت و محبوبیت این ترانه به حدی می رسد که صفحه فروشی بتهوون برای مشتریانش شرط گذاشته بود که برای خرید پنج صفحه از «قصه دو ماهی» باید ده صفحه از خواننده های دیگر هم بخرند. رقیب این ترانه در زمان انتشار «آمنه» آغاسی بود، اما به عقیده بابک افشار، قصه دو ماهی علاوه بر موسیقی لاله زاری، که «آمنه»ٔ آغاسی نماینده آن بود، باید با موسیقی روز رادیو نیز رقابت می کرد. فروش «قصه دو ماهی» در شمال شهر برنده شد و آغاسی هم در پایین شهر.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۳۴۹ محمود قربانی همسر نخست گوگوش برای بالا بردن محبوبیت او، سفارش ساخت دوازده ترانه را به گروه آهنگسازان مستقر استودیو طنین ( نظیر بابک افشار، اسفندیار منفردزاده، پرویز اتابکی و . . . ) می دهد و آنها اشعار شهیار قنبری را مبنا قرار می دهند. در اسفند ۱۳۴۹ اجرای اولیه ترانه قصه دو ماهی برای پخش در برنامه های نوروزی تلویزیون ضبط شد. سپس در بهار ۱۳۵۰ این ترانه مجدداً در استودیو ال کوردوبس که امکانات ضبط به روزتری نسبت به استودیو طنین داشت، ضبط شد. قصه دو ماهی نخستین ترانه ای است که در استودیو ال کوردوبس ضبط شد.
پس از ضبط، شرکت صفحه پرکنی «آهنگ روز» تمایلی به انتشار آن نشان نمی دهد و با این بهانه که «مردم از گوگوش چنین ترانه ای را انتظار ندارند» یا «این کار را باید به برنامه کودک رادیو سپرد» از انتشار آن سرباز می زند. سازندگان اثر پافشاری می کنند و تا بدان حد پیش می رود که پرداخت هزینه های زیان احتمالی صفحه را تقبل می کنند. درنهایت این فشارها نتیجه می دهد و ترانه در قالب صفحه ۴۵ دور منتشر شد.
قصه دو ماهی در بدو انتشار به یکی از پرفروش ترین آثار موسیقی روز بدل می شود. شهرت و محبوبیت این ترانه به حدی می رسد که صفحه فروشی بتهوون برای مشتریانش شرط گذاشته بود که برای خرید پنج صفحه از «قصه دو ماهی» باید ده صفحه از خواننده های دیگر هم بخرند. رقیب این ترانه در زمان انتشار «آمنه» آغاسی بود، اما به عقیده بابک افشار، قصه دو ماهی علاوه بر موسیقی لاله زاری، که «آمنه»ٔ آغاسی نماینده آن بود، باید با موسیقی روز رادیو نیز رقابت می کرد. فروش «قصه دو ماهی» در شمال شهر برنده شد و آغاسی هم در پایین شهر.
