قصله

لغت نامه دهخدا

( قصلة ) قصلة. [ ق َ ل َ ] ( ع ص ) سست و نرم زودشکن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ): شجرة قصلة؛ درخت نرم زودشکن. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) طائفه منفصله از ذرع. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || گله شتران از بیست تا سی. ( منتهی الارب ). || جماعة الماشیة. ( اقرب الموارد ). گروه مواشی. ( منتهی الارب ). || ( ص ) حمقاء. ( اقرب الموارد ).

قصلة. [ ق ِ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث قِصْل. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به قِصْل شود. || ( اِ ) جماعت شتران از ده تا چهل. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس