قصرقند

لغت نامه دهخدا

قصرقند. [ ق َ رِ ق َ ] ( اِخ ) یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان چاه بهار است. این بخش در شمال شهرستان واقع و حدود و مشخصات آن به شرح زیر است :از طرف شمال به بخش بمپور، از شمال خاوری به بخش سرباز، از خاور به بخش راسک از شهرستان ایرانشهر، از طرف جنوب به بخش دشتیاری ، از طرف باختر به بخش نیک شهر. هوای بخش قصرقند مانند سایر نقاط شهرستان گرمسیری مالاریائی ولی در اثر داشتن ارتفاعات زیاد از سایر نقاط شهرستان معتدل تر است. آب قراء بخش از رودخانه تأمین میشود. ارتفاعات : قسمت جنوب و باختر قصرقند کوهستانی کم ارتفاع و خاکی و نواحی دیگر دارای ارتفاعات بلند و سنگی است. بلندترین کوهها جبال گرگان بند و کوه آهوران است که دهستان چانف از بخش بمپور در دره های شمالی آن واقع است. رودخانه : این بخش دارای یک رودخانه به نام رودخانه خواجه است. این رودخانه از ارتفاعات گرگان بند و آهوران سرچشمه گرفته و قسمتی از آبادیهای دهستان چانف از بخش بمپور و قراء قصرقند را مشروب میسازد درصورتی که در زمستان یا بهار بارندگی زیاد بشود فاضل آب آن به بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار میرسد و مازاد آن به دریای عمان منتهی میشود. در حدود هزار تن از ساکنین بخش به طور سیار در دره های کوهستانی زندگی مینمایند و شغل آنها گله داری است. این بخش در سازمان وزارت کشور جزء شهرستان چاه بهار میباشد و از 66 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده ، جمعیت آن در حدود 18000 تن است. راههای دهستان عموماً مالرو است ، فقط راه فرعی اتومبیل رو از نیک شهر از شوسه ایرانشهر به چاه بهار منشعب میشود و به طول 70000 گز پس از پیمودن دره های زیاد به آبادی قصرقند منتهی میشود. مرکز بخش قصبه قصرقند است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

قصرقند. [ ق َ رِ ق َ] ( اِخ ) قصبه مرکز بخش قصرقند شهرستان چاه بهار در 110000 گزی چاه بهار و 56000 گزی خاور نیک شهر، کنار رودخانه خواجه. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و گرمسیرمالاریائی است. سکنه آن 4000 تن است. آب آن از قنات و رودخانه و محصول آن غلات ، خرما، لبنیات ، برنج و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه فرعی و پاسگاه ژاندارمری و دبستان دارد. قلعه خرابه قصرقند از ابنیه بسیار قدیم است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

قصرقند. [ ق َ رِ ق َ ] ( اِخ ) نام طایفه ای از طوائف ناحیه مکران. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 100 ).

فرهنگ فارسی

قصبه مرکز بخش قصرقند شهرستان چاه بهار ۱۱٠٠٠٠ گزی چاه بهار ۵۶٠٠٠ گزی خاور نیکشهر کنار رودخانه خواجه . موقع جغرافیایی آن کوهستانی و گرمسیر مالاریایی است .
۱ - بخشی است از شهرستان چاه بهار کوهستانی و گرمسیر ۲ - قصبه مرکز بخش ۴٠٠٠ تن سکنه محصول غلات خرما لبنیات برنج شغل زراعت و گله داری .

دانشنامه عمومی

قَصرقَند ( به بلوچی: کَسِرکند ) یکی از شهرهای استان سیستان و بلوچستان، ایران و مرکز شهرستان قصرقند است. این شهر از دو شهرک و بافت جدا از هم شامل قصرقند و کورسر تشکیل می شود. قصرقند در جنوب سیستان و بلوچستان با بیش از ۴۴۰ مکان طبیعی، تاریخی، قنوات، رودها، نخلستان ها و شالیزارها مکانی شگفت انگیز برای مسافران نوروزی است. [ ۲]
انباگ ، در گویش این منطقه به آن اَمباگ نیز می گویند. [ ۳]
گلدوزی
گلیم
سفالگری
• حصیر بافی
• چادر بافی
• سواس ( کفش بلوچی )

• خرما
مرکبات
• چمات
• بامیه
• پیاز
• سیر
• لیمو
• انبه
• بهترین آن ها
• برنج
• چتنی ( ترشی )
حبوبات ( باقلا، ماش )
لغتنامهٔ دهخدا به نقل از جلد ۸ فرهنگ جغرافیایی ایران می نویسد:
قصرقند، قصبه مرکز بخش قصرقند شهرستان چاه بهار در ۱۱۰ هزار گزی چاه بهار و ۵۶ هزار گزی خاور نیک شهر، کنار رودخانه کاجو. موقعیت جغرافیایی آن کوهستانی و گرمسیر مالاریائی است. سکنه آن ۴۰۰۰ تن است. آب آن از قنات و رودخانه و محصول آن غلات، خرما، لبنیات، برنج و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه فرعی و پاسگاه ژاندارمری و دبستان دارد. قلعه خرابه قصرقند از ابنیه بسیار قدیم است. با
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۱٬۶۰۵ نفر ( ۲٬۶۴۹ خانوار ) بوده است. [ ۴]
عکس قصرقندعکس قصرقندعکس قصرقند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

قَصر قَند
شهری در استان سیستان و بلوچستان، شهرستان نیک شهر، و مرکز اداری بخش قَصر قَند، با ارتفاعی حدود ۴۸۰ متر. در سرزمینی تپه ماهوری در ۳۶۰کیلومتری جنوب زاهدان و ۵۳کیلومتری شرق نیک شهر، سر راه نیک شهر به راسک، قرار دارد. رودخانۀ کاجو از کنار این شهر می گذرد. جمعیت آن بالغ بر۱۰,۸۴۸ نفر است (۱۳۸۵). اقلیم آن بسیار گرم و از نظر بارندگی جزو نواحی خشک است. این شهر از نواحی آباد و حاصل خیز استان سیستان و بلوچستان است و خرما و مرکبات از فرآورده های مهم آن است.

پیشنهاد کاربران

بپرس