قصد ملاک

[ویکی فقه] قصد رسیدن به مصلحت واقعی، هنگام امتثال تکلیف را قصد ملاک گویند.
قصد ملاک، از انواع قصد قربت در عبادات بوده و به این معنا است که انسان عمل عبادی را به خاطر رسیدن به مصلحت واقعی موجود در آن انجام می دهد.
اقوال اصولیین
در این که آیا برای عبادی بودن عبادت، امر فعلی صادر شده از سوی مولا و شارع لازم است یا صرف وجود ملاک امر و مصلحت در آن کافی است هر چند امر فعلی نباشد اختلاف است؛ مشهور علما، (هم چون مرحوم صاحب جواهر، معتقدند صرف وجود ملاک امر، کافی نبوده و امر باید فعلی باشد، ولی مرحوم «شیخ انصاری» و برخی دیگر بر این باورند که اگر انسان مطلوبیت و محبوبیت ذاتی عمل را در نزد مولا احراز کند، کافی است و نیازی به امر فعلی نیست.البته به نظر بعضی از علما در این جا هم (مانند قصد امر) محذور دور وجود دارد.