قصبه ٔ صغری

لغت نامه دهخدا

قصبه صغری. [ ق َ ص َ ب َ / ب ِ ی ِ ص ُ را ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آن را به تازی شظیه نیز گویند و آن استخوانی است باریک و بلند واقع در جانب وحشی ساق که آن را وسطی و دو سر است. جسم آن نازک و قابل انعطاف مثلث و منشوری و غیرمنظم است و آن را سه سطح و سه کنار است. رجوع به تشریح میرزا علی ص 148 و 149 شود.

فرهنگ فارسی

و آنرا بتازی شظیه نیز گویند و آن استخوانی است باریک و بلند واقع در جانب وحشی ساق که آنرا وسطی و دو سر است .

مترادف ها

fibula (اسم)
استخوان نازک نی، ساق کوچک، قصبه صغری

پیشنهاد کاربران

بپرس