قصب باف

لغت نامه دهخدا

قصب باف. [ ق َ ص َ ] ( نف مرکب ) آنکه پارچه قصب بافد :
به شیرین از شکر چندین مزن لاف
که از قصاب دور افتد قصب باف.

نظامی.

رجوع به قصب شود.

آنکه پارچه قصب بافد

کسی که پارچۀ قصب ببافد، بافندۀ قصب.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید