قشقایی خسرو

دانشنامه آزاد فارسی

قَشقایی، خسرو (۱۲۹۸ـ۱۳۶۱ش)
قَشقایی، خسرو
از خوانین بزرگ ایل قشقایی . فرزند کوچک اسماعیل خان صولت الدولۀ قشقایی بود. در ۱۳۱۱ش به تهران آمد و تا شهریور ۱۳۲۰ به دستور دولت زیر نظر شهربانی قرار داشت. پس از خروج رضاشاه از ایران به میان ایل قشقایی بازگشت و در مقابل دولت نیروی عشایری تشکیل داد تا املاک خود را بازپس گیرد. در ۱۳۲۴ مقارن با طرح خودمختاری آذربایجان ، تقاضای خودمختاری کرد، اما پس از مذاکرات طولانی با سرلشکر فضل الله زاهدی ، نمایندۀ قوام نخست وزیر، از آن صرفنظر کرد. در انتخابات دورۀ پانزدهم ، سه کرسی مجلس در فارس به برادران قشقایی سپرده شد و خسرو از فیروزآباد به وکالت رسید. در دورۀ شانزدهم ، وکیل مجلس و از نزدیکان مصدق و از طرفداران ملی شدن صنعت نفت بود. از سوی مجلس به عضویت کمیسیون نفت درآمد و پس از ملی شدن نفت به عضویت هیئت مختلطۀ نفت انتخاب شد. در دورۀ هفدهم نیز در مجلس حضور داشت و از طرفداران جبهۀ ملی بود. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به فارس رفت تا نیرویی در مقابل کودتاگران فراهم کند، اما زاهدی مذاکرات طولانی با او انجام داد و به دنبال آن ، خسرو و ناصر قشقایی به اروپا رفتند. وی در شورش عشایر فارس در ۱۳۴۲ نقش داشت . خسرو قشقایی در نیمۀ دوم ۱۳۵۷ش به ایران آمد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به میان ایل قشقایی رفت و به مخالفت با انقلاب و جمهوری اسلامی پرداخت . در ۱۳۶۱ش دستگیر و اعدام شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس