قشتمور

لغت نامه دهخدا

قشتمور. [ ق ُ] ( اِخ ) از امراء لشکر مغول است در خراسان که به فرمان الناصرلدین اﷲ با بیست هزار مرد از شجاعان رجال و سروران ابطال نامزد گردید تا سلطان جلال الدین را که به سوی بغداد روی آورده بود از آن نواحی براند. رجوع به تاریخ جهانگشای جوینی چ لیدن ج 2 ص 152 و 155 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس