قشاش
لغت نامه دهخدا
قشاش. [ ق َش ْ شا ] ( ع ص ) آنکه از هر جائی چیزی همی جوید و همی خورد. ( مهذب الاسماء ). کسی که از این جای واز آنجای خورد. || گدا. ( ناظم الاطباء ).
قشاش. [ ق ُ ] ( اِخ ) نام جد پدر علی بن محمدبن مالکی. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید