( قشادة ) قشادة. [ ق ُ دَ ] ( ع اِ ) دُرد مسکه و ته نشین آن چون با پست و خرما پخته شوند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || ( ص ) شتر ماده پیر بسیارشیر. || سرشیر تنک. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). رجوع به قشدة شود.
