قسیم جسیم بسیم وسیم.
سعدی ( بوستان ).
|| ( اِ ) جزئی از شی مقسوم. ( اقرب الموارد ). نیمه چیزی. ( منتهی الارب ). || قسم شی ٔ؛ آنکه مقابل شی باشد و مندرج باشد با او تحت شی دیگری ، چون اسم که مقابل فعل است و هر دو مندرج در تحت کلمه که شی دیگری است هستند و کلمه اعم از آن دو است و آن دو هر یک قسم دیگری هستند. ( از اقرب الموارد ) ( از تعریفات ). || ( اِ ) بخش بخش کننده. ( منتهی الارب ). قسمت کننده.- قسیم النار و الجنة ؛ لقب امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب است :
علی حُبّه جُنّة قسیم النار و الجَنة
وصی المصطفی حقاً امام الانس و الجِنة.
قسیم. [ ق َ ] ( اِخ ) اسبی است مر بنی جعدة را. ( منتهی الارب ).
قسیم. [ ق َ ] ( اِخ ) وادیی است در یمامه. ( معجم البلدان ).
قسیم. [ ق َ ] ( اِخ ) شهرهایی است در اواسط جزیره عربی واقع درارتفاعات صحرا که وادی رمه از آن ها میگذرد. این شهرها در حدود 25هزار جمعیت دارد. بعضی از آنان با یمن و شام و عراق روابط بازرگانی دارند. ( ذیل المنجد ).
قسیم. [ ق َ] ( اِخ ) ابن ابراهیم. رجوع به بزرجمهر قسیمی شود.