قسم به اسبان پیکارگران

[ویکی فقه] قسم به اسبان پیکارگران به یکی از موارد قسم در قرآن اطلاق می شود.
در آیات آغازین سوره عادیات به اسبان پیکارگران در راه خدا سوگند یاد شده است: (والعادیات ضبحا فالموریات قدحا فالمغیرات صبحا فاثرن به نقعا فوسطن به جمعا)؛ «سوگند به اسبان تیزتک (جهادگر) که نفس نفس می زنند و سوگند به اخگرانگیزان (از برخورد سم ها) و سوگند به تکاوران بامدادی که در آن جا گرد برانگیزند و با هم به میانه آن (معرکه) درآیند! ».
معانی برخی لغات آیه
«عادیات» جمع «عادیه» به معنای چهارنعل دویدن اسب است و در این آیه به معنای اسبان دونده جهادگران است.«ضبح» صوت سینه اسب هنگام تاختن و نفس نفس زدن است.«موریات» به معنای اسبانی است که از برخورد نعلشان با سنگ ها و سنگ ریزه ها جرقه برمی خیزد.«مغیرات» جمع «مغیره» به معنای شتاب کنندگان پیکارگر و تاخت و تازکنندگان است.
تفاسیر وارد شده درباره آیات مذکور
دو نظر در تفسیر این پنج آیه هست:۱. منظور، شتران حجاج است که از عرفات به مشعر و منی می شتابند.۲. منظور، مرکب های مردانی است که آن ها را به تاخت و شتاب درآورده اند و ارزش و عظمت این مردان بر اثر ایمان به خدا و جهاد در راه او است.بیشتر مفسران، نظر دوم را برگزیده اند.
زمان نزول سوره عادیات
...