قسطنسیوس. [ ق ُ طَ ] ( اِخ ) دوم ( 317 - 361 م. ) ابن قسطنطین کبیر. وی به بدعت آریوس ( کاهن اسکندرانی که میگفت کلمه و با جوهر مساوی نیست ) میل کرد و گروهی از آنان را به سال 356 م. به جنوب جزیره عربی فرستاد تا در عدن و سرزمین حمیر کنیسه ها بنیاد کردند. ( ذیل المنجد ).
