قساءه

لغت نامه دهخدا

( قساءة ) ناسره گشتن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ): قسی الدرهم ؛ ناسره گشت. ( منتهی الارب ). || تاریک شدن. گویند: قسا اللیل ؛ اظلم.( اقرب الموارد ). رجوع به قسو و قسوة و قساوه شود.
قساءة. [ ق َ ءَ ] ( ع مص ) سخت شدن و درشت گردیدن : قسا قلبه قسواً و قسوةً و قساوةً و قساءً.

پیشنهاد کاربران

بپرس