قسا
لغت نامه دهخدا
قسا. [ ق َ ] ( معرب ، اِ ) نام داروئی است که آن را سلیخه گویند، و آن پوست درختی است. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). سلیخه است. ( تحفه حکیم مؤمن ) ( فهرست مخزن الادویه ). آن را به هندی کهیلا نامند، و به معنی دارچینی نیز آمده است.
قسا. [ ق َ ] ( اِخ ) موضعی است در عالیه ، و ابن احمر در اشعار خود از آن یاد کرده است. و گویند قسا دهی است در مصر و جامه قسی که پیغمبر آن را نهی فرموده است منسوب بدانجاست. ( معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید