قزوینی خلیل بن غازی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] خلیل بن غازی قزوینی، مکنّی به ابوحامد، معروف به «ملّا خلیلا» و «خلیلای قزوینی» و «ملّا خلیل قزوینی» و ملقّب به «برهان العلماء» است. نقش مهر او را «الْعِلْمُ خَلِیلُ الْمُؤْمِن» گزارش کرده اند و برخی نام وی را «خلیل اللَّه» نیز ذکر کرده اند.
چند دانشمند دیگر به نام ملّا خلیل در قزوین بوده اند که نباید مصنّف این اثر را با آنها اشتباه گرفت: یکی ملّا خلیل بن محمّد زمان قزوینی (نگارنده رساله اثبات حُدوث الإراده) در سال 1148 ق؛ دیگری ملّا خلیل بن حاجی بابا قزوینی، معروف به زرکش؛ و سومی آقا خلیل بن محمّد اشرف قاینی اصفهانی (م 1136 ق) ساکن قزوین؛ و دیگری سیّد خلیل قزوینی (زنده در 1239 ق) صاحب تفسیر سیّد خلیل.
ملّا خلیل قزوینی در شهر قزوین، در سوم رمضان سال 1001 ق، چشم به جهان گشود. او در همان شهر، در سال 1089 ق، در سنّ 88 سالگی دار فانی را وداع گفت.
بنا به تصریح افندی، ملّا خلیل در اوان سنّش، نزد1- بهاءالدین محمّد عاملی معروف به شیخ بهایی (م 1030 ق) 2- میر محمّد باقر استرآبادی معروف به میر داماد (م 1041 ق)، 3- مولی حاج محمود رنانی، 4- مولی حاجی حسین یزدی.
5- امیر ابوالحسن قائنی مشهدی
برخی از شاگردان وی عبارتند از:

پیشنهاد کاربران

بپرس