قزوین شهرستان

قزوین، شهرستان
دریاچه اوان، قزوین
شهرستان مرکزی استان قزوین، واقع در شمال استان مزبور، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های طارم سفلی، کوهین، رودبار شهرستان، رودبار الموت، و البرز با مرکزیت اداری شهر قزوین. از شمال به استان های گیلان و مازندران، از شرق به استان مازندران، از جنوب به استان تهران (شهرستان ساوجبلاغ) و شهرستان های آبیک، بوئین زهرا، تاکستان و از جنوب غربی و غرب به استان زنجان محدود است. شهرستانی کوهستانی است که نواحی جنوبی آن را کوه پایه های البرز تشکیل داده و بخش های شمالی را کوهستان البرز مرکزی فراگرفته است. کوه طالقان، با ارتفاع ۴,۰۵۶ متر، بلندترین کوه آن است و خرتیزه، لانه سر، و زلخانی، که ارتفاع همگی بالاتر از ۳هزار متر است، از دیگر کوه های بلند آن محسوب می شوند. رودخانه های الموت و شاهرود عمده ترین رودهای آن اند. اقلیم آن معتدل تا معتدل مایل به سرد و سرد است و جزو نواحی نیمه خشک و نیمه مرطوب به شمار می آید. جمعیت شهرستان قزوین ۵۴۰,۱۸۷ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از سیردان، کوهین، اقبالیه، محمودآباد نمونه، الوند، بیدستان، محمدیه، معلم کلایه، و رازمیان. راه تهران به تبریز و همدان و رشت و نیز راه آهن تهران به تبریز از آن می گذرد و همراه با راه های فرعی و روستایی، که در سطح شهرستان پراکنده اند، شبکۀ راه های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می دهند. شهرستان قزوین علاوه بر شرایط بسیار خوب کشاورزی، در زمینۀ صنعت نیز از موقعیت ممتازی برخوردار است. مجموعۀ شهر صنعتی البرز، که در جنوب شرقی شهر قزوین واقع شده است، و نیز کارخانه های دیگری که در اطراف پراکنده اند، ازقبیل کارخانۀ شیشه، سیمان، سیپورکس، و ایتونگ، از فعالیت های صنعتی این شهرستان اند.