( قزعة ) قزعة. [ ق َ زَ ع َ ] ( ع اِ ) یکی قزع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). گویند: کانت السماء کالزجاجة لیس فیها قزعة. ( اقرب الموارد ). || لته پاره. گویند: ما عنده قزعة. ( منتهی الارب ). ما عنده قزعة؛ ای شی من الثیاب. || موضع الشعر المتقزع من الرأس. || ولد زنا. ( اقرب الموارد ). فرزند زنا. ( منتهی الارب ).قزعة. [ ق َ زَ ع َ ] ( اِخ ) نام مردی است. ( منتهی الارب ).قزعة. [ ق ُزْ زَ ع َ ] ( ع اِ ) قزیعة. ( منتهی الارب ). رجوع به قزیعة شود.
