قزازی
لغت نامه دهخدا
قزازی. [ ق َزْ زا ] ( اِخ ) محمدبن فضل بن علی بن حسین بن علی بن ابراهیم بن اسماعیل بن جعفر هاشمی عباس ، مکنی به ابوزید. از فرزندان فضل بن عباس قزازی از مردم آمل طبرستان و از خانواده علم و بزرگی است و خود مردی دانشمند بود و شعر نیکو میسرود. وی از ابوالمحاسن عبدالواحدبن اسماعیل رویانی در آمل و ابوسعد احمدبن عبدالجباربن طیوری در بغداد و نیز از ابوسعد سمعانی سماع حدیث کرد و ابوسعد از او استماع کرده است. ولادت او به سال 485 هَ. ق. در آمل است. ( از اللباب ).
پیشنهاد کاربران
ابریشم فروشی