قرینه عرفی

[ویکی فقه] حکم عرف به قرینه بودن یک شیء بر مراد جدّی متکلّم را قرینه عرفی گویند.
در نزد عرف هرگاه قرینه ای ایجاد گردد که مخاطب را به مراد متکلم راهنمایی کند، به آن قرینه عرفی گفته می شود؛
← مثال
۱. ↑ فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۲۹۲. ۲. ↑ ترمینولوژی حقوق، جعفری لنگرودی، محمد جعفر،ص۵۴۲.
منبع
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۳۲، برگرفته از مقاله «قرینه عرفی».
...