قرینه شرعی

[ویکی فقه] به قرینه بودن یک چیز بر مراد متکلم ، نزد متشرعه «قرینه شرعی» گفته می شوذ.
قرینه شرعی، قرینه ای است که نزد متشرعه (اهل شرع) بر مراد جدی متکلم دلالت می کند و سبب می شود تا سخنان گوینده در معنای مجازی آن ظهور پیدا کند ( قرینه صارفه ) یا سبب تعین مشترک لفظی در یکی از معانی آن می گردد ( قرینه معینه )
مثال
برای مثال، اگر گفته شود: لباس نجس را با آب تطهیر کنید، به کمک قرینه شرعی فهمیده می شود که منظور از آب، آب طاهر است نه آب نجس، زیرا آب نجس در شرع ، پاک کننده نیست.