قرینه شخصی

[ویکی فقه] انحصار قرینه بودن یک چیز به مورد یا شخص خاص زا قرینه شخصی گویند.
قرینه شخصی، مقابل قرینه نوعی بوده و به قرینه ای گفته می شود که قرینه بودنش به مورد یا شخص خاصی منحصر است و در غیر آن، ویژگی قرینه بودن را ندارد،
← مثال
۱. ↑ بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۷، ص۱۶۵.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳۱، برگرفته از مقاله «قرینه شخصی».
...