قریان

لغت نامه دهخدا

قریان. [ ق ُرْ ] ( اِخ ) جائی است در دیار بنی جعده از بنی عامر که مالک بن صمصامه جعدی در شعر خود از آن یاد کرده است. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس